اتصال دی اتیلن تری آمین پنتااستیک اسید به سطح طلا به وسیله مرکاپتوپروپیونیک اسید و چسب یون زیر کونیوم(iv) جهت ساخت نانوساختار جدید au mpa zr(iv) dtpa: تهیه و توصیف الکتروشیمیایی.

تک لایه های خودآرا (sams) که بر سطح طلا تشکیل می شوند انعطاف پذیری بالایی برای اصلاح سطح توسط گونه های مطلوب و بنابراین معماری مولکولی در سطوح مولکولی و مقیاس نانو را معرفی می کنند که می توانند مدل تحقیقاتی مناسبی برای درک مکانسیم خودسازمان یافتگی مولکول ها و پدیده هایی که در مرز مشترک بین الکترود و محلول اتفاق می افتد را منعکس کنند. از مهمترین ترکیبات آلی که قادرند با یون های فلزی کمپلکس دهند، آمینوپلی کربوکسیلیک اسیدها (apcas) هستند که دی اتیلن تری آمین پنتااستیک اسید (dtpa) متعلق به این دسته است. در این تحقیق dtpa به صورت موفقیت آمیزی بر سطح الکترود au-mpa توسط چسب یون zr(iv) با دو روش درحل و خارج از محل تثبیت گردید. فرایند تثبیت توسط گونه های معدنی شامل{fe(iii),cu(ii), pb(ii) & [fe(cn)6]3- } و گونه های آلی (pbq, da, fcmeoh) با بررسی های الکتروشیمیایی تحت شرایط مختلفی مورد عمل قرار گرفت. برهم کنش با دوپامین در غیاب ردیاب الکتروشیمیایی، جریان های بزرگی را به سبب بار منفی بزرگ در 0/8 ph در سطح الکترود au-mpa-zr(iv)-dtpa با حدود 600میلی ولت جابجایی به سمت پتانسیل های منفی تر و مطلوب تر را نشان داد. به علاوه ثابت اسیدی این الکترود توسط روش ولتامتری چرخه ای در حضور پتاسیم هگزاسیانوفرات و فروسن متانول برابر با 6.1±0.1 تخمین زده شد. تعیین کمی یون های cu(ii) نیز صورت پذیرفت و محدوده ی خطی برابر با 70 نانومولار تا 10 میکرومولار با حد تشخیصی برابر با 1.08×10-8 m بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت بزرگی بین dtpa تثبیت شده به روش خارج از محل و در محل وجود دارد.